18 oct 2016

REACTIVANDO


Resultado de imaxes para Agustín fdez paz

Un ano e medio máis tarde da última publicación nesta bitácora volvemos á carga. Por que? Pois porque este verán finou un dos nosos autores máis queridos, o mestre Agustín Fernández Paz, e a fonda tristura que nos causou este pasamento provocounos a seguinte reflexión: o seu amor non puido ser inútil. Non pode!

E por iso volvemos á carga. Desde a nosa humildade e cativeza, desde un blog diminuto e de escasa difusión, si. Pero cadaquén fai o que pode. Nunca esqueceremos o seu  agarimo cando saudou a nosa recén estreada conta de twitter, a súa presenza na nosa Biblioteca, as súa palabra poderosa... como nunca deixaremos de ler os seus libros, este ano nas listaxes de lectura de todos os cursos da ESO no noso Centro. 

Así que poderemos dicir que ao pouco de se encetar xullo en Vigo non se enterrou un cadáver, enterrouse semente. Se cadra este froito é cativo e pequeneiro,si, pero vemos medrar, vizosos, as mozas e mozos que o len nas nosas aulas: temos fe en que eles florecerán mañá e darán os froitos que Agustín e nós anceiamos...


E arrincamos no Día das San Lucas, festa maior na capital mindoniense do Antigo Reino. Seguramente o Agustín andou a mirar nos cabalos na compaña de don Álvaro mentres ao lonxe repinicaba a Paula... A GALOPAR!

No hay comentarios: